วันเสาร์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

ความประทับใจที่มีต่่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย

เริ่มตั้งแต่แรกที่ยังไม่เคยรู้เรื่องราวเกี่ยวกับวัดพระธรรมกาย....เพียงแค่อย่างรู้ว่า ทำไมพระหลายพันรูป  สามเณรอีกหลายร้อย  และอุบาสก อุบาสิกา  สาธุชนที่มาวัด  ทำไมถึงได้เคารพรักและศรัทธาพระเดชพระคุณหลวงพ่อรูปนี้จัง.............ทุกรูป  ทุกคน เอาชีวิตเป็นเดิมพันมาช่วยงาน  มาวัด......คิดนะ  ว่าถ้าไม่ดีจริง  คงไม่มีใครศรัทธา เคารพรักท่านแบบนี้.....หาว่าโดนล้างสมองเหรอ.....ก็น่านะ  ถ้าล้างแล้วทำให้คนเป็นคนดีได้    น่าจะเอามาล้างกันให้หมดเลย......แต่คิดมั่ย ว่าแต่ละคนที่มา  ทุกรูปทุกคนมีความรู้  ไม่ใช่ว่า จะถูกหลอก ถูกจูงจมูกกันได้ง่ายๆ     เค้าก็ต้องเจออะไรที่ดี แล้วทำให้ชีวิตเค้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น  จนเราแน่ใจแล้วว่า   .....ใช่เลย......
              ตลอดชีวิตที่ได้เจอท่าน  ได้เห็นท่านทุ่มเททั้งชีวิตของท่านสร้างพระให้เป็นพระ  สร้างคนให้เป็นคนดี.....ใจท่านกว้างใหญ๋.....งานบุญที่ท่านให้ก็มีแต่งานบุญใหญ่  ซึ่งคนทั่วไปแม้แต่จะคิดก็ไม่มีใครกล้าคิดจะทำ   แต่นี้ท่านคิด แล้วท่านก็ทำ  และก็ทำหลายๆ ครั้ง ติดต่อกันมาเป็นระยะเวลายาวนานแล้ว  แม้ท่านจะไม่สบายใจ  แต่จิตใจท่านยิ่งกว่าเพชร แข็งแกร่ง อดทนแบบสุดๆ เลย.......
              การที่เราได้มาเจอครูบาอาจารย์แบบนี้แล้ว.....ชีวิตนี้ไม่ต้องไปหาครูบาอาจารย์ที่ไหนอีกแล้ว....  ที่ๆ จะให้เราได้สร้างบุญได้ตลอดทั้งชีวิตของเรา  ที่ๆ จะให้เราอยู่ในอู่ทะเลแห่งบุญ.....
            เห็นสุขภาพท่านป่วยขนาดนี้   แต่หน้าตา และใบหน้าของท่าน  ไม่ได้รู้สึกว่าท่านป่วยเลย....ท่านยังทำหน้าที่ของท่านไม่ขาดตกบกพร่องแม้แต่นิด.....

วันเสาร์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2559

ความประทับใจที่มีต่อคุณยายอาจารย์

วันแรกที่ฉันได้เจอคุณยาย  วันนั้นเป็นวันอาทิตย์มีญาติโยมไปรอกราบคุณยาย  ด้วยความที่ฉันอยากจะได้เห็นยายใกล้ๆ  จึงไปแอบด้อมๆ มองๆ  เห็นคนมารอกราบยายเยอะมาก  พอยายมาถึงสิ่งแรกที่ฉันเห็นและได้ยินคือยายยกมือไหว้ทุกคน และ่บอกว่าให้ทุกคนได้บุญกับยายทุกๆคนนะ.....ยายนั่งรับแขกคุยกับญาติโยม  เห็นแล้วสงสารยายจัง อายุขนาดยายเป็นวัยที่ต้องพักมากๆ  แต่ยายกับใช้ช่วงชีวิตทุกช่วงของยายทำแต่บุญ สร้างแต่บุญมาตลอด  สายตายายช่างมีแต่ความเมตตา อบอุ่น อุ่นใจที่ได้เจอยาย....และฉันก็บอกกับตัวเองว่า  อยากให้ยายพัก...ต่อไปถ้าอยากเจอยายก็ให้นึกถึงยายไว้ที่กลางท้องแล้วกัน เราจะได้เจอยายทุกวัน ทุกเวลา ที่เราอยากจะเจอ.....